οργανομεταλλικός

-ή, -ό

φρ. «οργανομεταλλικές ενώσεις»

χημ. κατηγορία οργανικών ενώσεων τών οποίων τα μόρια περιέχουν άτομα άνθρακα απευθείας ενωμένα με άτομα μετάλλων.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. organometallique (< όργανο + μεταλλικός)].